Μαθήματα ζωής από τους Lannisters

Το Game of Thrones μπορεί να τελείωσε, αλλά ο πιο ύπουλος Οίκος επιβίωσε για καιρό πράττοντας τα παρακάτω.

Την ιστορία τη φτιάχνει πάντα ο κακός. Όλοι το ξέρουν αυτό. Γιατί πολύ απλά χωρίς εκείνον, ο ήρωας δεν έχει λόγο ύπαρξης. Δεν έχει απώτερο στόχο. Δε δίνει στον κόσμο κάτι να περιμένει. Δεν κάνει τίποτα. Κανείς δε θέλει να βλέπει έναν τύπο που το μόνο που ξέρει να κάνει είναι το κήρυγμα περί του καλού. Ο κόσμος θέλει τους κακούς όσο πιο κακούς μπορούν να είναι, ώστε να είναι ακόμα μεγαλύτερη η ικανοποίηση όταν ο ήρωας τούς δίνει αυτό που τους αξίζει.

Ακόμα θυμάμαι την πρώτη φορά που η Cersei Lannister εμφανίστηκε στο πλάνο, σύζυγος ακόμη τότε του αργότερα αδικοδολοφονηθέντος Robert Baratheon. Η Lena Headey είχε ένα βλέμμα που σε έκανε να νευριάζεις και να κάνεις τα μάτια σου δύο στροφές γύρω από τον εαυτό τους. Αυτό που κάποιοι άνθρωποι σε κάνουν να τους μισείς, χωρίς να ξέρεις ακριβώς το γιατί; Αυτό. Αλλά, ξέρεις ποιο είναι το πιο σπουδαίο. Ότι αν δεν υπήρχαν οι Lannisters, ο κολλητός του Ned Stark θα παρέμενε στον θρόνο. Ο Ned θα κρατούσε το κεφάλι του και μάλλον στη θέση του θα βρισκόταν αυτό της Cersei και του Jaime. Ο Rob Stark δε θα είχε λόγο να επαναστατήσει και να ξεσηκώσει τον Βορρά στην πορεία. Οι Starks θα ζούσαν. Κοινώς, αν δεν υπήρχαν οι Lannisters, δε θα είχαν το υπέρτατο -εξαιρουμένης της τελευταίας σεζόν- Game of Thrones που ζήσαμε.

Αυτοί, λοιπόν, οι κατά τα λοιπά εγκληματίες ακόμα και για τα δεδομένα της εποχής τύποι, παραδόξως, μας έδωσαν κάποιες εξαιρετικά καλές συμβουλές όλα αυτά τα χρόνια.

«Τρεις νίκες δε σε κάνουν κατακτητή» - Jaime

Η Μεσαιωνική εκδοχή του «Χάσαμε μία μάχη, αλλά όχι τον πόλεμο», δηλαδή. Κάτι ήξερε ο υπό κράτηση Jaime όταν μιλούσε στον Robb που σε εκείνη τη φάση είχε μία εν μέρη δικαιολογημένη έπαρση λόγω του streak των νικών του στρατού του. Το δίκιο του Βασιλοκτόνου αποδείχτηκε λίγο μετά, με ιδιαίτερα πανηγυρικό τρόπο. Μία – δυο νίκες δεν ισοδυναμούν με την τελική έκβαση ενός πολέμου. Πανηγύρισε, αλλά μην ξεχνάς τον στόχο σου, γιατί μπορεί η έπαρση και η γλύκα της εφήμερης επιτυχίας να σου κοστίσουν αυτό που αποζητάς.

 

«Προσπαθώ να μαθαίνω όσο περισσότερους ανθρώπους μπορώ. Ποτέ δεν ξέρεις ποιον θα χρειαστείς» - Tyrion

Οι γνωριμίες σού ανοίγουν πόρτες. Ο Tyrion το ήξερε καλύτερα από οποιονδήποτε στο Westeros (σ.σ. Εντάξει, ας βγάλουμε τον Littlefinger απέξω και πάμε παρακάτω). Εμείς, δε, στην Ελλάδα είμαστε. Δε χρειάζεται να πούμε περισσότερα. Ένας άνθρωπος που συνάντησες τυχαία σε μία έξοδο, μπορεί εκείνη τη στιγμή να μη σου φαντάζει ως μία γνωριμία που θα σου φανεί χρήσιμη στο μέλλον, αλλά ποτέ δεν ξέρεις. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Ίσως αυτός να γίνει ένας δίαυλος επικοινωνίας με κάποιον άλλον ή να κάνει το κατάλληλο vouching σε μία πιθανή δουλειά. Ένας καλός λόγος πάντα μετράει. Μην τον υποτιμάς.

 

«Ένας σοφός βασιλιάς ξέρει αυτά που ξέρει και αυτά που δεν ξέρει» - Tywin

Ο Tywin είναι η σοφή κεφαλή του House και καλά τα έλεγε. Αλλά, υπάρχει ένα μεγάλο αλλά. Εκεί που πήγε να πει την κατά λοιπά εξαιρετική συμβουλή διακυβερνητικής φύσης -Tommen- τσάμπα ο κόπος που έκανε, ακόμα και για χειριστικούς λόγους. Εμείς τι κρατάμε από αυτό; Ότι ένας σοφός ηγέτης γνωρίζει τι μπορεί και τι δεν μπορεί να κάνει. Εκμεταλλεύεται να πλεονεκτήματα και τις αρετές του και ξέρει πότε να κάνει πίσω και να αφήσει κάποιον άλλον από την ομάδα του να αναλάβει τον τομέα στον οποίο εκείνος δεν το ‘χει.

 

«Όσα περισσότερα σου ανήκουν, τόσα περισσότερα σε βαραίνουν» - Jaime

Ας μην κοροϊδευόμαστε. Τα χρήματα μπορεί να μην είναι το σημαντικότερο πράγμα στον κόσμο, αλλά, όπως αυτός έχει διαμορφωθεί, έχουν τη δύναμη να κάνουν τη ζωή σου λίγο καλύτερη σε κάποια σημεία. Όσο περισσότερα έχεις, όμως, τόσο περισσότερες ευθύνες και έγνοιες έρχονται μαζί τους. Πρέπει να ξέρεις πώς να τα διαχειριστείς στο παρόν, πώς να τα επενδύσεις για συνεχίσεις να έχεις στο μέλλον, άσε που αποτελείς αντικείμενο στοχοποίησης, αφού καιροσκόποι προσπαθούν να βρεθούν στη θέση σου. Τον Bronn, βέβαια, δεν τον ένοιαξαν καθόλου αυτά. Το κάστρο του στο Highgarden το ήθελε όπως και να έχει, αλλά κατάλαβες.

 

«Κάποιες μάχες κερδίζονται με σπαθιά και λόγχες, άλλες με πένες και κοράκια» - Tywin

Αυτή η ατάκα δεν κατάφερε τελικά να βρεθεί στη σειρά και παρέμεινε μόνο στο τρίτο βιβλίο του GoT, αλλά πολύ κακώς για τη μεγάλη σημασία της στην πολιτική ύπαρξη του Tywin. Όταν κάποιος σε προκαλεί σε μάχη -άμεση ή έμμεση- θα δράσεις. Γιατί πολύ απλά η δράση φέρνει αντίδραση και δε θα κάτσεις να δέχεσαι τα πυρά χωρίς να κάνεις κάτι. Όμως, η κάθε μάχη θέλει άλλη στρατηγική. Όσο και να σε παρασύρουν τα νεύρα και ο θυμός σου, πάρε βαθιές ανάσες και σκέψου τι χρειάζεται το πρόβλημα για να λυθεί. Τα πολύ προσεγμένα λόγια και η διπλωματία συνήθως είναι οι καλύτεροί σου σύμμαχοι για να φέρεις την κατάσταση εκεί που θέλεις.

 

«Η περιστασιακή καλοσύνη θα σε γλιτώσει από πολλών ειδών προβλήματα στην πορεία» - Cersei

Η Cersei είναι Cersei, οπότε προφανώς και το είπε με σκοπό να έχει όφελος. Δεν υπήρχε ποτέ περίπτωση να έκανε κάτι καλό για άλλον από την καλή της την καρδιά. Επειδή, όμως, εμείς είμαστε εμείς, οι αλτρουιστικές πράξεις δεν έχουν πάντα επιστροφές και, πολύ ειλικρινά, δε θα έπρεπε να γίνονται με αυτόν τον σκοπό. Αν είναι να κάνεις κάτι για κάποιον έχοντας στο μυαλό σου την ανταπόδοση, καλύτερα μην το κάνεις. Κάνε το γιατί νιώθεις την ανάγκη να βοηθήσεις. Γιατί θες να φανείς χρήσιμος. Γιατί θες να δώσεις ένα χαμόγελο σε κάποιον. Γιατί θες να νιώσεις καλά με τον εαυτό σου. Γιατί θες να είσαι καλύτερος άνθρωπος. Αν αυτό δεν είναι η μεγαλύτερη ανταπόδοση, δεν ξέρω τι είναι.

 

 

«Ποτέ μην ξεχνάς ποιος είσαι. Ο υπόλοιπος κόσμος σίγουρα δε θα το κάνει. Φόρεσέ το σαν πανοπλία και ποτέ δε θα μπορέσει να χρησιμοποιηθεί για να σε βλάψει» - Tyrion

Ο Tyrion μίλησε. Ο Jon άκουσε. Μακράν η αγαπημένη μου ατάκα και από τα 60 επεισόδια που προβλήθηκαν στην τηλεόραση. Ο λόγος είναι απλός. Αποδοχή του εαυτού σου. Στο 100%. Χωρίς όρους και υποθετικές συνθήκες. Όταν εσύ ξέρεις ποιος είσαι και είσαι καλά με αυτό, ό,τι και να πει ο οποιοσδήποτε δε σε αφορά. Περνάει από τη ζωή σου οριακά επιδερμικά. Αντί να κατηγορείς τον εαυτό σου για τα κριτήρια των άλλων, αποδίδεις τα κόμπλεξ και τις κακίες τους στις υπαρξιακές τους ελλείψεις. Και πας παρακάτω. Χωρίς πολλά-πολλά.

 

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies. Με τη χρήση αυτού του ιστότοπου, αποδέχεστε τους Όρους Χρήσης ×