«Έλα μάγκες το κλείνουμε το μαγαζάκι, φεύγουμε για Λατινική Αμερική»

Γενικά είμαι φιλήσυχος άνθρωπος. Κοιτάζω ωραία γυναικάκια, δεν μιλάω, θαυμάζω. Είναι όμως μέχρι η άλλη να μου κουνηθεί. Από εκεί και πέρα δεν υπάρχει γυρισμός. Το παίρνω ως πράσινο φως, γυρνάω και λέω στους κολλητούς «Εμπ1» και τα άλλα όλα είναι ιστορία.

Σκέψου τώρα να μου κουνηθεί και Λατίνα, που όσο να ‘ναι το κούνημα το έχουν στο τσεπάκι. Σκέψου μάλιστα να μου κουνιόταν κανάς κορίτσαρος σαν την Κρίσλιαν. Πανικό θα πάθαινα.

Μου την έστειλε ένα φιλαράκι. Είδα το προφίλ και τα ‘χασα. Μοντελάκι γεννημένο στο Μεξικό, μένει μόνιμα στο Λος Άντζελες και κολάζει κοσμάκη με τις φωτογραφήσεις της. Και μπράβο της δηλαδή γιατί έτσι επιβάλλεται όταν το ‘χεις.

Δεν χρειάζονται πολλά για να σας πείσω. Ρίξτε μια ματιά στις φωτογραφίες που μάζεψα γιατί εγώ κάνω βαλίτσες για Λος Άντζελες. Κι αν με πείσει για στεφάνι, κατεβαίνω Λατινική Αμερική.

Τα ‘παμε.